dinsdag 23 september 2014

Barsten in de circel

Om te veranderen en om nieuwe resultaten te bereiken zal de oude cirkel onderbroken ( of is het gebroken) moeten worden. Iedere breuk begint met een scheurtje, en deze scheurtjes beginnen  langzaam in mijn cirkel te ontstaan.
Zo werd ik vrijdagmiddag heel spontaan ontvoerd door collega-ondernemer en oud dorpsgenoot (we zijn beiden mijnwerkerszonen van de Heksenberg)  Ben Klunder. Of je nu nog moet eten of niet, je gaat gewoon met mij mee waren zijn woorden die duidelijk geen tegenspraak dulden. Het werden 3 leerzame en opbeurende uren op een zonovergoten terras in de Brunssumer-heide, iets wat ik normaal gesproken niet gauw zal doen....dus Ben bij deze nogmaals dank.
De lol en het plezier aan een tal dingen dingen komt weer heel voorzichtig terug, en het fijnste vindt ik toch het plezier dat ik weer in sporten gevonden heb, dat heerlijke gevoel na en tijdens een training. Heb ik al die tijd gemist...lekker weer. Zoals vorige week zaterdag-ochtend, lekker met Elvis naar het bos; komen we daar in de oude VW-bus op het startpunt aan en juist op dat moment komt er een hele groep prachtige jonge, afgetrainde dames voorbij. Nou dan heb je met zo'n busje waaruit Elvis stapt wel heel veel leuke reacties, en aangezien alle aandacht naar hondenbeest ging was het voor het baasje niet nodig de buik in te houden (niet dat dat veel zou helpen). Dus wij beginnen vrolijk achter deze groep aan te rennen, maar door diverse sanitaire stops van Elvis en het toch wel pittige tempo van de dames verdwenen die appetijtelijke achterwerken sneller dan verwacht uit beeld. Het leven kan soms wreed zijn. Maar goed wij huppelen vrolijk verder in het zonnetje, komt er een donkergekleurde jongen (waarvan Karin meteen mmmmmmmmmmm gezegd zou hebben) met zo'n joekel van een hoofdtelefoon ons tegemoet en begint ons van afstand al met zo'n open vriendelijke lach te begroeten dat je meteen zoiets hebt van: als iedereen nou zo eens tegen elkaar zou zijn waren heel wat problemen opgelost. Deze jongeman straalde een echt aanstekelijke vriendelijkheid en positiviteit uit....geweldig gewoon. Deze twee ontmoetingen maakten de rest van het rondje gewoon tot een plezier.
Op de terugweg nog even op de zaak voorbij waar Jim met twee jongelingen bezig is om klinkers op pallets te stapelen...kom dan ga ik even helpen...dat even worden 3 uurtjes waarin blijkt dat deze twee oude zakken die jonge gasten nog echt de baas zijn...kijk dat is op zo'n dag de kers op de taart.
Na thuis het kippenhok nog een 3-urige schoonmaakbeurt gegeven te hebben vielen de oogjes tijdens het eten met ons bezoek bijna dicht....en kruip je heel voldaan en kaput je nestje in.
Het begin is er.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten